De mensen zijn boos. De mensen komen op
straat in Bangkok. De mensen bezetten ministeries. En blijkbaar
hebben de betogingen zulke proporties aangenomen dat de Belgische
media er over berichten. Dit bericht van De Standaard:
http://www.standaard.be/cnt/dmf20131126_00857236
is summier maar correct. Premier Shinawatra is inderdaad niks meer
dan een marionet van ex-premier Taksin die het land ontvluchtte na
veroordeeld te zijn voor corruptie. Taksin die nu in Dubai woont
heeft nog altijd de macht in handen en Taksin's partij, die met een
meerderheid verkozen is, wou een amnestie wet doorvoeren die Taksin
zou toelaten terug te keren naar Thailand. Dat was de druppel voor de
oppositie en een groot deel van de bevolking.
Maar wat is er echt aan de hand? Dat de
huidige premier enkel een marionet is van ex-premier Taksin is waar.
Maar een gesprek met mijn baas, Dahn, leert me dat de oppositie net
zo corrupt is en dat het niet echt uitmaakt wie er aan de macht is. Een groot aantal Thaise politici zijn corrupt. Het systeem deugt niet.
Overal in het overheidsapparaat en de regering is corruptie aanwezig;
van verkeersagenten tot ministers. Corruptie wil zeggen dat je
makkelijk een rechter kunt omkopen maar ook dat de huidige
meerderheid populistische hervormingen en wetten doorvoert die de
meeste kiezers tevreden houden maar het land niet vooruit helpen. Het
is een vicieuze cirkel volgens Dahn maar hij heeft er goede moed in
dat als de Thaise bevolking blijft betogen en protesteren er na een
jaar of tien wel verandering kan komen.
Wat betekent dit voor mij? Ik
heb persoonlijk nog zo goed als niks gemerkt van de betogingen. De
betogingen gaan door op specifieke locaties van een gigantische stad,
het leven lijkt voor veel mensen gewoon door te gaan en Dahn
bevestigd dat ook. In de expat gemeenschap wordt het niet echt
besproken. Buitenlanders die in Thailand wonen houden er zich wijselijk buiten want het wordt niet geapprecieerd van de Thaise kant
als je je bemoeit met de Thaise politiek. Je gaat beter naar een bar
op Sukhumvit om rustig een pintje te drinken en een paar Britse
vijftigers WANKER naar het voetbal op tv te horen roepen dan je je
tussen de betogers te begeven. In een stad die meer dan negen miljoen
mensen huisvest wordt het bijna een fait divers, het gebeurt tussen
de noedelsoep en de rijst door. Het kan altijd omslaan naar rellen;
maar daar lijkt het niet naar.
